Los años que ya no tengo
Conforme envejecemos, maduramos... ¿No será al revés? ¿Envejezco porque acepto la madurez como un hecho inevitable? Quizá la negación sea un recurso útil en este caso...
(no me prestéis mucha atención, es que me acerco a los 30).
2 Comments:
interessante
vou ficar de olho no teu blog
Nãodês muita importancia a proximidade dos 30.
O mais importante é passarmos os anos e nunca perdermos a nossa própria identidade.
Eu já passei essa barreira(estou com 31 anos) e estou optima!!!!
Enviar um comentário
<< Home