segunda-feira, dezembro 04, 2006

Los años que ya no tengo

Conforme envejecemos, maduramos... ¿No será al revés? ¿Envejezco porque acepto la madurez como un hecho inevitable? Quizá la negación sea un recurso útil en este caso...
(no me prestéis mucha atención, es que me acerco a los 30).

2 Comments:

Blogger Art&Tal said...

interessante


vou ficar de olho no teu blog

7:07 da tarde  
Blogger Miss Moon said...

Nãodês muita importancia a proximidade dos 30.
O mais importante é passarmos os anos e nunca perdermos a nossa própria identidade.
Eu já passei essa barreira(estou com 31 anos) e estou optima!!!!

10:33 da manhã  

Enviar um comentário

<< Home